Eens een onderwijshart, altijd een onderwijshart (30).

Eens een onderwijshart, altijd een onderwijshart. Eén van de vele reacties van mensen die al lang niet meer in het onderwijs werken, maar nog zeer betrokken zijn, komt van Nelly:

“Leerstof die past bij de natuurlijke ontwikkeling van het kind geeft de beste resultaten. Centraal staat dan dus de belevingswereld van het jonge kind. Het zijn net mensen. Iedereen kan zich beter concentreren als iets boeiend is. Geïnteresseerd zijn, levert concentratie op. Zo ontstaat er inzicht in de dingen om ons heen.

Dat lukt in de kleutertijd inderdaad met het ‘al spelend leren’. Dus letten we vroeger goed op de ontwikkelingsfase van het kind. Sommigen waren op een bepaald moment ‘rijp’. Die waren klaar voor de nieuwe uitdaging van het ‘echte’ leren. Vonden dan dat weer boeiend. Naar mijn mening, is het eerder met rekenen en taal beginnen niet productief. Ook omdat het de lol in school niet echt stimuleert. Het vertraagt eerder het leerproces, dan dat het versnelt.”

Een reactie

  • Sietske van Dijk

    Ik blijf een kleuterjuf ook al ben ik al vele jaren afgekeurd. Dat kwam door vele tegenslagen in mijn leven.
    Blij dat ik nu weer voor het kleuteronderwijs beteken. Dat doet mij heel goed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *