Dit moet ik even kwijt.

Afgelopen week heb ik op vier scholen gewerkt. In totaal werk ik op 40 scholen. Overal zie ik hardwerkende, enthousiaste leerkrachten. Ze doen hun best voor de kinderen, voor de school.
En voor ‘bovenaf’, de inspecteur. Want de resultaten moeten goed zijn. De invallers zoals ik hebben het druk. Omdat de leerkrachten het druk hebben. Omdat de leerkrachten ’s avonds laat nog zitten te werken, zitten te mailen. Omdat hun werk nooit af is. Omdat hun hoofd nooit leeg raakt.
Jaaaaa, ze hebben veel vakantie. Dat weten ze nou onderhand ook wel. Broodnodig. Dan worden ze vaak ziek. Maar helaas ook steeds vaker buiten hun vakanties. Omdat het werk nooit af is. Commissies, oudergesprekken, lessen maken, voorbereiden, nakijken, mailen, vergaderingen, scholing, cluster 1, 2, 3, of 4 leerlingen, sommigen passen op tijdens het overblijven, continurooster. Burgerschapsvorming, techniek, natuur en milieu. Of ze mee willen doen aan een actie voor Syrië?
Pauze? Gauw even die leerling bespreken, brood wordt meegenomen. Handelingsplannen, groepsplannen, sociogrammen, contactpersoon voor zus, vertrouwenspersoon voor zo. Doelen, leerlijnen, en ga zo maar door. Opvoedende taak.
O ja, en ze geven ook nog les!! Hun enthousiasme, hoge verantwoordelijkheid, zorg en liefde voor de kinderen maakt van hen kanjers. Maar is tevens hun valkuil.

Uitval. Het niet meer bij kunnen houden. Niet meer kunnen ontspannen. Slecht slapen.

Burn- out.

Kijk, en dan hebben we de kinderen nog. Voorschools, tussenschools en naschools worden zij opgevangen. Ouders moeten werken. Allebei.
Maar nergens is er rust. Overal prikkels, informatie. Herrie.

Kinderen zijn overprikkeld. Stop er een pilletje in. Zo, die is rustig.

Kijk, klagen doen de leerkrachten niet. Ze hebben het mooiste beroep ter wereld. Maar overvolle klassen, waar de kinderen hun kont nog niet kunnen keren, administratieve rompslomp en prachtige nieuwe gebouwen waar nergens rekening wordt gehouden met een moment van rust, vertel mij maar eens wie dat kan bedenken.
Bestuurders? Tijd om te demonstreren is er niet, want dat gaat ten koste van de kinderen.

Ik maak me ernstige zorgen over de toestand van het onderwijs. Over de leerkrachten en de kinderen. De basis wordt hier namelijk gelegd.

Ja, ik weet het, we zijn net pas weer begonnen. DAAROM juist.

Getekend: een ervaringsdeskundige